14 NIENDE WAPI? ‘’Dunia imenichukia’’

NIENDE WAPI? ‘’Dunia imenichukia’’

IMELETWA KWAKO NA SIMULIZI MIX ENTERTAINMENT                     

MWANDISHI ZUBERY RAZUUR MAVUGO.

SEHEMU YA KUMI NA NNE.

   

ILIPOISHIA:

       Hivi sasa aliufikia mlango, alifanikisha kuufungua na kuanza safari yakutoka ndani ya chumba kile alichokuwemo. Akiwa njiani, huku akitegemea usaidizi wa ukuta katika kutembea, alijikuta akiishiwa nguvu zaidi kitendo kilichompelekea aanguke chini kama mzigo na kujitonesha zaidi, hapo akajikuta akipiga makelele kutokana na maumivu aliyoyapata kufuatia tukio lile alilokuwa akilifanya.

   ENDELEA... Aliendelea kugaagaa pale chini, baada ya kukumbuka kuwa hakuhitajika kupiga kelele hapo akajilazimisha kulia kimyakimya. Ni kama tayari alikuwa amechelewa, sauti yake iliwafikia vyema wauguzi wawili ambao walikuwa mkabala na eneo lile, tayari walitoka mbiombio na kwenda kutazama kipi kilichokuwa kikiendelea. Walimkuta akiwa chini huku vidonda vyake vikitoa damu, yeye akiwa makini na kichwa chake kilichokuwa kikimuuma sana kwa wakati huo.

Wauguzi wale wawili walijitahidi kumsimamisha kwa tabu na kumrejesha hadi ndani ya chumba alichokuwamo kisha wakamsihi ajaribu kuwa mvumilivu maana bado hajapona vizuri.

  ‘’... Hicho unachotaka kukifanya, kinaweza kukugharimu maisha yako mwanangu. Tupo kwa ajili ya kukuokoa nasi kukupoteza.’’ Muuguzi mmoja mwenye umri uliyoenda kidogo alisema.

  ‘’ Mimi sipo radhi kuchukuliwa na mapolisi... Bora mniache nijiondokee zangu, nikafie mbele kwa mbele.’’ Mtoto Maduhu alisema. Hakuishia hapo tu, aliendelea kulalamika zaidi na zaidi kitendo kilichowapelekea wauguzi wale wamdunge sindano ya usingizi. Wakapumua na kumrejeshea mrija wa dripu pamoja na kuvisafisha vidonda vyake na kuviwekea dawa nyingine.

  Baada ya hapo walitoa taarifa kwa daktari kuwa; mgonjwa tayari amezinduka lakini wamemchoma sindano ya usingizi ilikumfanya apumzike, kisha wakamuelezea hali halisi jinsi ilivyokuwa.

       ***

 Mashaka alipotoka kazini aliamua kupita moja kwa moja hadi hospitali kwa ajili ya kujua maendeleo ya mgonjwa wake. Hata alipofika alikutana na habari njema kutoka kwa daktari; kwamba, mgonjwa wake tayari amezinduka, kilichobaki ni kupona kwa majiraha aliyokuwanayo tu. Hapo furaha ya ajabu ikamfika Mashaka.

   ‘’ Kwahiyo ninaruhusiwa walau kumuona hata mara moja?’’

    ‘’ Bila shaka, lakini hutoweza kuongeanae maana amepumzika kwa sasa.’’

  Mashaka akachukuana na daktari hadi kweye chumba alichokuwam Maduhu. Hapo akapata muda wa kumtazama, aliporidhika aliamua kuondoka na kuelekea nyumbani kwake.

     ***

 Siku hiyo ilipita, ikafuata siku nyigine. Tayari mgonjwa kwa jina la Maduhu alikuwa akiendelea vyema na hivi sasa alikuwa ameshapatiwa ushauri pamoja na nasaha mbalimbali zilizomuondoa woga aliyokuwanao, lakini hakuwa mbali na jeuri yake.

 Ingawa siku hiyo Mashaka alitamani kumuona mgonjwa wake lakini shughuli zilimbana na kumfanya achelewe kitendo kilichompelekea apitilize moja kwa moja nyumbani kwake. Siku iliyofuata alijitahidi na kwenda kuonana na mgonjwa wake.

    ‘’ Naitwa Mashaka, ni mimi niliyekusaidia dhidi ya raia wenye hasira kali.’’

         ‘’ Ahsante kwa msaada wako, lakini hukuwa na haja ya kufanya yote hayo kwangu.’’ Maduhu alijibu na kumpelekea Mashaka abaki hoi kidogo.

           ‘’ Una maana gani? Ina maana mimi kukusaidia nimefanya makosa?’’ Mashaka alisaili.

     ‘’ Wewe unadhani hujafanya makosa? Tangu lini mtoto kama mimi nikawa na thamani? Nilitamani kufa mara nyingi sana, na nafasi ya kukipata kifo ilikuwa ni ile, vipi wewe unisaidie? Kwani nilikutuma?’’ Maduhu alisema.

Hapo Mashaka akashindwa kuuepuka mshangao wake, akiwaza. Ni vipi mtoto mdogo kama huyo anakuwa mwongeaji? Kila akimkadiria umri wake unaonesha ni mwenye miaka nane, saba ama tisa. Iweje anajua kuyamiliki maneno namna ile? Hapo akajikuta akitamani sana kuongeanae.

  ‘’ Kwani wewe ukiwa mtoto wa mtaani nd’o hupaswi kusaidiwa?’’

   ‘’ Ndio. Kwanza wewe ni binadamu hali yakuwa mimi si binadamu, huoni hatuendani?’’

  ‘’ Kivipi unasema wewe si binadamu? Unaushahidi gani?’’

   ‘’ Mkubwa, tusiulizane maswali mengi, hata wewe naweza kukubadilikia na usiamini macho yako... Mimi nitatafuta hata bisu nikuchome tumboni, kwanza achana na mimi... Halafu unaniuliza maswali ya kipuuzi, kama ningekuwa binadamu kama wewe, unadhani ningeweza kugombania chakula na mbwa? Unadhani ningeweza kuishi na kulala kwa kuungaunga? Unadhani wazazi wangu wangeondoka na kuniacha peke yangu, unadhani mimi nina ukoo kama wewe? Achana na mimi.’’ Mtoto yule aliongea kwa uchungu haswa, hapo akajikuta akishindwa kuvumilia, machozi yakamdondoka bila aibu.

  Mashaka alijikuta akigudua kitu cha ziada kutoka kwa mtoto yule. Akaona endapo atamchukuwa yule mtoto na kumsaidia bila shaka ipo siku atamfaa.

  Hata alipoondoka na kwenda zake nyumbani bado jambo lile aliendelea kulifikiria kwa mapana na marefu. Akamwita mkewe na kumuhusisha kwenye jambo lile.

   ‘’ Ha! Mume wangu, ina maana tuseme umechanganyikiwa kiasi chakutaka niletea wizi humu ndani? Tazama, maisha yenyewe haya si tutaibwa hata wenyewe baada ya kukosekana chakuiba.. Mimi nakuomba lifikirie jambo hili kwa upana zaidi.’’ Mke wa Mashaka alisema.

  ‘’ Lakini mke wangu, yule mtoto ni wamuhimu sana, istoshe anaonekana kuwa na akili ya kuzaliwa...’’

 ‘’ Hata kama angekuwa na akili ya kupewa. Sina maana ninaroho ya chuki, bali ninakuhadhari... Matoto ya mitaani siku zote huwa ni majizi, hayabadili tabia.’’

   Waliongea mengi sana na mwisho wa siku bado hawakufikia muafaka. Ikabidi Mashaka arejee tena ndani ya akili yake na kulitafakari jambo lile kiupana zaidi, akiwa peke yake sehemu tulivu. Aliiomba akili yake iweze kumpatia majibu ya nini afanye?

    Ikiwa nitamuacha mtoto huyu kisa ni chokoraa, hata Mungu hatonisamehe. Mimi ni sababu ya maisha yake kuharibika, yeye ni mwokozi wa mke wangu ingawa hajui. Hivi sasa ninafanya kazi zangu kwa mbali naiona dira ya mafanikio kwasababu ya huyo mtoto... Hata hivyo, ni mimi niliyesababisha aingie mtaani na kukutana na mateso yote. Iweje nimwache? Hata ule msamaha ninaomuomba kila siku Mungu, utapokelewa kweli? Potelea mbali, liwalo na liwe, mimi ninamchukuwa na uishinae, haijalishi. Hilo nd’o likawa hitimisho la mawazo yake.

   ***

 Siku hiyo nd’o ilikuwa siku ya mtoto Maduhu kuruhusiwa maana tayari alikuwa vizuri ingawa kuna baadhi ya majiraha yalikuwa bado hayajapona vyema. Ni siku hiyohiyo ambayo pia Mashaka alikuwa kaiandaa kwa ajili ya kumchukuwa Maduhu na kumpeleka nyumbani kwake iliakaishinae na auage utoto wa mtaani.

   Hata dokta alipotoa ruhusa, tayari walitoka hadi nje ya hospitali wakiwa pamoja, Mashaka na Maduhu.

   ‘’ Sasa, siku moja nitakuja kukulipa kwa msaada wako, wacha nijichenge zangu.’’ Maduhu alisema, kisha akaianza safari ya kuondoka huku akimuacha Mashaka akimshangaa.

   Huyu mtoto anwazimu? Ndani ya kichwa cha mashaka, ilisikika sauti ikisema hivyo.

‘’ Wewe...! Wewe, mtoto hebu simama bwana,’’ Alisema, lakini mtoto yule hakutii aliendelea na safari yake. Hapo ikambidi Mashaka asikubali, akakimbia hadi mbele ya mtoto yule kisha akasema, ‘’ Hupaswi kuondoka namna hiyo... Mimi nataka kwenda na wewe, sihitaji uishi tena maisha ya mtaani.’’

    ‘’ Kwahiyo? Nini unataka?’

   ‘’ Nataka kukusaidia.’’

 ‘’ Ha... Unisaidi mimi?!’’ Kicheko cha dharau kikamtoka Maduhu, mpaka akaenda chini huku amezishikilia mbavu zake kama kwamba zinataka kumchomoka kisha akasema, ‘’ Sihitaji msaada wako.. Kama unaona msaada ni mali, ama ni utajiri basi nenda kawasaidie masikini wanao ishi wakiombaomba lakini si mimi... Tena nipishe usije ukajiletea mabalaa...’’

 Ha! Ni vipi mtoto mdogo akose adabu? Hapo mkono wa Mashaka ukashindwa kuvumilia upweke ule, akatengeneza kofi na kumuwasha mtoto asiye na adabu wala kujua anaongea na nani.

           ITAENDELEA.